തിരുജനനം

മണ്ണിൻ വെളിച്ചമായ്  കാലിത്തൊഴുത്തിൽ
പിറന്നോരീ നാഥനു സ്വസ്തി

കന്യകതൻ പ്രിയ സൂനുവായ് മേവുമീ
ഉണ്ണി മിശിഹയ്ക്ക് സ്വസ്തി...

ഹല്ലെലുയ്യ..... ഹല്ലെലുയ്യ ...

ഹല്ലെലുയ്യ.... ഹല്ലെലുയ്യ....

 മണ്ണിൻ വെളിച്ചമായ് ......

പാവങ്ങൾ ഞങ്ങൾക്ക് പാടുവാൻ ഗീതികൾ,
നിന്നെപ്പുകഴ്ത്തുവാൻ  മാത്രം 

കാണുവാൻ വിശ്വൈക രൂപമല്ലാതെ
വേറൊന്നുമില്ല സർവേശ 

നിൻ  മഹത്വം .....പാടുന്നു ഞങ്ങൾ....  
ഹല്ലെലുയ്യ ....ഹല്ലെലുയ്യ 

മണ്ണിൻ വെളിച്ചമായ് ......

നിന്തിരുമുമ്പിലർപ്പിക്കുന്നു  ഞങ്ങൾ തൻ
തീരാത്ത നൊമ്പരപ്പൂക്കൾ

നീ മാത്രമാശ്രയം  നീ തന്നെ സർവതും

കൈവെടിയല്ലേ നീ നാഥാ 

നിൻ  മഹത്വം ....പാടുന്നു ഞങ്ങൾ....
ഹല്ലെലുയ്യ ....ഹല്ലെലുയ്യ 

 മണ്ണിൻ വെളിച്ചമായ് ......

ഇനിയും തൂവസന്തം വരും

ഇവിടെയീ നിറ വനഭൂവിൽ

ഇനിയും തൂവസന്തം വരും

ഇരുളടഞ്ഞ കിനാ ശതങ്ങളോ

ഇതളിതളായ്‌ മെല്ലെ ...വിടരും.

 

കാർമുകിലുകൾ പെയ്തൊഴിയും

കുളിർകാറ്റ്‌  മന്ദമായ് വീശും

കടലിൻ കലിയടങ്ങും ,വെണ്‍ നുര

കരയെ വാരിപ്പുണരും 

നീർ മിഴിയിൽ അഴകൊഴുകും

നീർമണികൾ പൊന്നൊളിതൂകും

നിനവിൻ പൂവാമെ ൻ  ഹൃദയം

നിറയെ പ്രണയം തുളുമ്പും

മത്സഖി

എത്ര  ഞാൻ കണ്ടു കിനാവുകൾ മത്സഖി

അത്രയും നിന്നെക്കുറിച്ചു മാത്രം

എത്ര കവിതകൾ തൂലികത്തുമ്പിൽ നി -

ന്നിറ്റു  വീണെല്ലാം നിൻ വർണ്ണനകൾ

ഇറ്റു വീണെല്ലാം  നിൻ വർണ്ണനകൾ 

വത്സരം വേഗം കടന്നിടാം വാസന്ത -

പുഷ്പങ്ങളെല്ലാമടർന്നു പോകാം 

എങ്കിലും നീയെന്റെ പ്രാണനിൽ നീറുന്ന
നൊമ്പരമായി തുടിച്ചു നിൽക്കും
നൊമ്പരമായി തുടിച്ചു നിൽക്കും 

സൗഷ്ടവം മേനിക്കു നഷ്ടമാകാം ,കഴൽ-

ശുഭ്രമാകാം മിഴി ശോഭമങ്ങാം
എങ്കിലും നീയെന്റെ ജീവനിലാനന്ദ

രാഗ സൗഭാഗ്യമായ്ച്ചേർന്ന് നില്ക്കും
രാഗ സൗഭാഗ്യമായ്ച്ചേർന്ന് നില്ക്കും
 ***************************

.

ഓണം വന്നേ

 ഓണം വന്നേ... പൂത്തുമ്പി പറഞ്ഞേ 
 ഓണം വന്നേ..... പൂങ്കാറ്റു പറഞ്ഞേ 
 പൂക്കൈതത്തണലിലിരുന്നൊരു 
 പൂങ്കിളിയും ചൊന്നേ ..പൊന്നോണം വന്നേ....

 ഓണം വന്നേ.......

പൂക്കൂട നിറച്ചേ പിഞ്ചോമനകൾ
പൂക്കളമിട്ടേ   പൂവാകമരങ്ങൾ 
അത്തിമരക്കൊമ്പിലിരുന്ന് 
തത്തകളും ചൊന്നേ ... പൊന്നോണം വന്നേ...

 ഓണം വന്നേ.....

കുളിരരുവികൾ കളകളമൊഴുകി 
കുളിരലകൾ പുഞ്ചിരി തൂകി 
പുതുമണവും പേറിയലഞ്ഞൊരു
കുളിർകാറ്റും ചൊന്നേ... പൊന്നോണം വന്നേ...

ഓണം വന്നേ....

കണ്ണാ നീയുറങ്ങ്

ഈ പാട്ട് ഇവിടെ കേൾക്കാം

http://sweeetsongs.blogspot.hk/2013/09/blog-post.html

രചന .ലീല എം ചന്ദ്രൻ
സംഗീതം. ഡോ .എൻ  എസ്  പണിക്കർ
പാടിയത് . ലയ ശരത്

 

കണ്ണാ കണ്ണാ നീയുറങ്ങ് ,എന്റെ

കണ്മണിക്കുഞ്ഞേ നീയുറങ്ങ്

കണ്ണേ…പൊന്നേ…നീയുറങ്ങ്

കണ്ണും പൂട്ടി ചായുറങ്ങ്….

           
രാരിരാരോ രാരിരാരോ

രാരീരം…രാരീരം..രാരോ             

അമ്മിഞ്ഞപ്പാലൂറും നിൻ ചൊടിയിൽ

മന്ദസ്മിതവുമായ് നീയുറങ്ങ്

കണ്ണിമ പൂട്ടാതെ കാവലാളായ്

അച്ഛനുമമ്മയുമരികിലുണ്ട്…..

രാരിരാരോ രാരിരാരോ 

രാരീരം…രാരീരം..രാരോ

പൊന്നിൻ കിനാവുകൾ കണ്ടീടുവാൻ

പൊന്നുഷസന്ധ്യകൾ കണ്ടുണരാൻ

പാലൊളി തൂകും നിലാവു പോലെ

പാതി മിഴി പൂട്ടി നീയുറങ്ങ്. 

രാരിരാരോ രാരിരാരോ 

രാരീരം…രാരീരം..രാരോ

യദുകുല ദേവന്‍

യദുകുല ദേവന്‍ വരും ധന്യ നിമിഷം
കാതരയായിവള്‍ കാത്തിരിക്കുന്നു
വഴിതെറ്റിയെങ്കിലും വരുമവനിതിലെ
ഒരു നോക്ക് കാണാതെ പോകുവതെവിടെ ...?!

                                             യദുകുല ദേവന്‍

മയില്‍‌പ്പീലി ചൂടുമാ മഞ്ജുള രൂപമെന്‍
മനതാരില്‍ നിത്യം നിറഞ്ഞിടുമ്പോള്‍
കായാമ്പു വര്‍ണന്റെ ആയതമിഴികള്‍
 പാവമാമിവളിൽ കനിവിയലും

                                             യദുകുല ദേവന്‍

പീതാംബരധാരി തന്നധരത്തിലെ
പൊൻ മുരളികയായ് ഞാന്‍  മാറിടുമ്പോള്‍
നീരദ സുന്ദര സുസ്മേരനിവളുടെ
ജീവിത സൗഭാഗ്യമായ് വിളങ്ങും.

                                              യദുകുല ദേവന്‍
                                          

വിശ്വ നായകാ

വിശ്വ നായകാ സ്നേഹഗായകാ
 ഞങ്ങളെ കാത്തരുളണേ
അക്ഷയജ്യോതിസ്സാണ്  നീ,ഞങ്ങള്‍-
ക്കക്ഷര ഭാഗ്യമേകണേ. 

 വിശ്വ നായകാ...... 

അജ്ഞതതന്‍  തമസ്സില്‍ നിത്യമാം
തൂവെളിച്ചം നീ നല്‍കണേ
മര്‍ത്ത്യരെ സ്നേഹിച്ചീടുവാന്‍,
നന്മ ചെയ്യുവാന്‍ വരമേകണേ. 

 വിശ്വ നായകാ....


ദു:ഖ  പാതയില്‍ സാന്ത്വനമേകി
ഞങ്ങളെ നയിച്ചീടണേ
ശത്രുവിന്‍   കണ്ണീരൊപ്പുവാന്‍,
സഹായിക്കുവാന്‍ മനസ്സേകണേ 

 വിശ്വ നായകാ......

നിത്യസഹായ മാതാവേ

നിത്യസഹായ മാതാവേ
നീയെനിക്കെന്നെന്നുമാശ്രയം,
നീയാണെന്നമ്മ, നീതന്നെ ഉണ്മ,
നീയേ ശരണം മാതാവേ....

                 നിത്യസഹായ മാതാവേ....

നന്മ നിറഞ്ഞവൾ നീ  ,   സ്വസ്തി
കർത്താവു നിന്നിൽ വാഴ്വൂ,
പരിശുദ്ധാത്മാവിന്റെ ദാനം,
നിന്നുദരം ധന്യമാക്കി....

                  നിത്യസഹായ മാതാവേ....

ലോകാധിനാഥനു തായേ,ഇ-
പ്പാപികൾ നിൻ മുന്നിൽ നിൽ‌പ്പൂ,
ഞങ്ങൾക്കായ് പ്രാർഥിച്ചിടേണേ
എപ്പോഴും അന്ത്യ നേരത്തും....

                  നിത്യസഹായ മാതാവേ....

പ്രണയം

എവിടെ ?

ശ്രീനാഥനെവിടെ.....?

ശ്രീദേവി എവിടെ....?
ആ.....ആ.....ആ.....
ശ്രീനാഥനില്ലാത്ത...
ശ്രീദേവിയില്ലാത്ത കോവില്‍.....
ശ്രീരാഗമില്ലാത്ത
ശീവേലിയില്ലാത്ത
നഷ്ട സ്വപ്നങ്ങള്‍ തന്‍ കോവില്‍
നിത്യ നിതാന്തമീഭൂമി..
                                    ശ്രീനാഥ.....
ഇവിടെയിതാ..തുടി താളം
മറന്നതാം ഇടയ്ക്കകള്‍...
അണിയുവാനാകാതെ...
ചിലമ്പുകള്‍...
ശ്രുതിയുണര്‍ന്നീടാത്ത..
മണിവീണകള്‍ -അപ-
ശ്രുതിമുഴങ്ങും രണഭൂമി...ഇത്‌
അശാന്തമാമൊരു കോവില്‍....
                                           ശ്രീനാഥ....
ഇവിടെയിതാ... ഇരുള്‍ പെറ്റ
മോഹത്തിന്നൊളിയിടങ്ങള്‍
ദാഹനീരൊഴുകാത്തൊ-
രരുവികള്‍...
മിഴി തുറന്നീടാത്ത
നിലവിളക്ക്‌..ഏതോ-
മുനിശാപമേറ്റൊരീ ഭൂമി ...ഇത്‌
അശാന്തമാമൊരു കോവില്‍.....
                                         ശ്രീനാഥ....

ശരണം ശ്രീ മുത്തപ്പാ

വിശ്വ ചരാചര  വിസ്മയ മുത്തേ 
വിശ്വേശ്വരന്റെ  അംശകനെ 
ചരണം ശരണം  ശ്രീ മുത്തപ്പാ 
തരണം നീ ശരണം 

ദർശന ഭാഗ്യം നൽകിയെൻ  ചിത്തം 
നിർമ്മലമാക്കണേ ശ്രീ മുത്തപ്പാ 
തേങ്ങാപ്പൂളും പയറും തന്ന് ,പൈ-
ദാഹങ്ങളെല്ലാം അകറ്റണമേ

എന്നുമെന്നുള്ളിൽ കുടികൊള്ളൂക നീ 
പറശ്ശിനിയിൽ വാഴും ശ്രീ മുത്തപ്പാ  
പിഴകളൊഴിഞ്ഞതാം  വഴിനടത്തിടണേ 
സർവൈശ്വര്യങ്ങളും   നൽകണേ 

വിഷുപ്പക്ഷി.

എന്തിനു കാലം തെറ്റി വന്നു നീ വിഷുപ്പക്ഷി
നിന്നിണക്കിളി നിന്നെ  വേര്‍പിരിഞ്ഞോ?
ഈ മുളം കാട്ടിലും ഈ മലര്‍ത്തോപ്പിലും
തേടുകയാണോ നിന്‍ പ്രിയതമയെ....?

                                    എന്തിനു കാലം തെറ്റി.....

നീലാംബുജങ്ങള്‍   മറന്ന തടാകങ്ങള്‍
നീരദപാളിയുറഞ്ഞ  വെണ്മേഘങ്ങള്‍
നിന്‍ മിഴിത്തുമ്പില്‍ നിന്നിറ്റിറ്റു വീഴുമീ
കണ്ണീര്‍കണങ്ങളില്‍ തെളിഞ്ഞിടുന്നു....

                                  എന്തിനു കാലം തെറ്റി.......

അന്നു നിന്നിണയുടെ കൊഞ്ചല്‍ നിന്‍ ജീവനില്‍
സുന്ദരരാഗത്തേന്‍  ശ്രുതി പകര്‍ന്നു....
ഇന്നീനൊമ്പര  ചെങ്കടലില്‍ നിന്റെ
ജന്മമൊടുങ്ങുന്നീ   സന്ധ്യകളില്‍....

                              എന്തിനു കാലം തെറ്റി......

സ്നേഹത്തിന്റെ പ്രതീകം

ലോകത്തിൻ  വെളിച്ചമാം നാഥൻ
ദൈവത്തിൻ  സൂനുവാമേശു
ഗാഗുൽത്താ മലയിൽ മാമരക്രൂശിൽ  തൻ
ജീവനെ ബലിയായേകി

ലോകത്തിൻ  വെളിച്ചമാം......

മന്നിലെപ്പാപത്തിൻ ഭാരങ്ങളാകെയവൻ
മരക്കുരിശായ് തന്റെ തോളിലേറ്റി
ലോകപാപത്തിൻ  കറ നീക്കാൻ
നാഥൻ തൻ വാഗ്ദാനം പൂർണ്ണമാക്കി.
അവൻ തേങ്ങി ....
'പാപം പൊറുക്കു .. .. വരം ചൊരിയൂ
സ്വർഗസ്ഥനായ പിതാവേ ... '

 ലോകത്തിൻ  വെളിച്ചമാം.......

സ്വർഗസ്ഥ താതൻ തൻ ഓമനപ്പുത്രന്റെ
യാചന സന്തോഷം സ്വീകരിച്ചൂ
നാഥന്റെ ജീവിതം ധന്യമായി
താതന്റെ പക്കലേയ്ക്കവനുയർന്നു
അവനോതി ....
'സ്വർഗ്ഗസിംഹാസനം താതന്റെ ചാരെ
നിങ്ങൾക്കായ്‌  ഞാൻ ചെന്നൊരുക്കും...  '

 ലോകത്തിൻ  വെളിച്ചമാം.....

എന്തിന്

എന്തിനുനാഥാ   കാൽവരി മുകളിൽ
വേദനയോടെ നീ പിടഞ്ഞു ,
പാപികൾക്കായി എന്തിനു നീ  വൃഥ
നിൻ  തിരു ജീവൻ  ബലികൊടുത്തു... ?

 എന്തിനുനാഥാ..... 

നന്മകൾ ചൊല്ലിയ നാവിലേയ്ക്കന്ന് 
കയ്പ്പുനീരല്ലേ പകർന്നു തന്നു ... ?
സാന്ത്വനമായി   തലോടിയ കൈകളിൽ
കാരിരുമ്പാണികൾ തറച്ചു വച്ചു ...

 എന്തിനുനാഥാ..... 

തന്നെപ്പോൽ തന്നയൽക്കാരനെ സ്നേഹിക്കാൻ
നീ ചൊന്ന വാക്കുകൾ  മറന്നു ഞങ്ങൾ
നിന്ദ്യമായ് ജീവനെ കൊന്നു തള്ളിയിതാ 
തൻ പക പോക്കുവാൻ  മത്സരിപ്പു...

എന്തിനുനാഥാ ..... 

ഇനിയും വരുമോ?

 ഇനിയും വരുമോ?


വരുമോ ഇനിയും ഈ വഴിയെ...?
പ്രിയതരമാമെന്‍  കനവുകളെ 
വരില്ലെന്നു കരുതിയ വസന്തര്‍ത്തുവും 
പുതുപൂക്കള്‍ വിടര്‍ത്തിയ ശുഭവേളയില്‍ 

                              വരുമോ ഇനിയും... 

മറവിക്കും മായ്ക്കുവാനായിടാത്ത  
നറുമണമിയലുമാ മലര്‍ക്കുടിലും 
അവിടെന്നെ തഴുകിയ കുളിര്‍ത്തെന്നലും 
മനതാരില്‍ മധുകണമൊഴുക്കീടുവാന്‍ 

                               വരുമോ ഇനിയും..... 

പാടുവാന്‍ മോഹമുണ്ടേറെയെന്നാല്‍ 
അധരങ്ങള്‍ മൌനം   പുണര്‍ന്നീടവേ 
മുറുകുമീയാത്മാവിന്‍  ബന്ധനത്തിന്‍ 
പൊരുള്‍ തേടി മനം തപം തുടര്‍ന്നിടുമ്പോള്‍ 

                              വരുമോ ഇനിയും... 

നിശാഗന്ധികൾ പൂക്കും രാവിൽ

നിശാഗന്ധികൾ പൂക്കും രാവിൽ
നിശാശലഭങ്ങൾ പാറും രാവിൽ
നീരദപാളികൾ മാറോടു ചേർത്ത്
നീയും വാനവും കുളിരണിഞ്ഞു
നീറും സ്വപ്നങ്ങൾ പങ്കുവച്ചു.

                       നിശാഗന്ധികൾ പൂക്കും രാവിൽ ....

ആയിരം പൂത്തിരി തെളിയുമാകാശത്തിൽ
ആശകളെല്ലാം പൂത്തുലഞ്ഞു
ആയിരം നോവിന്റെ തീക്കനൽക്കൂനയിൽ
ആത്മസ്വപ്നങ്ങളോ എരിഞ്ഞമർന്നു.

                        നിശാഗന്ധികൾ പൂക്കും രാവിൽ ....

തന്ത്രി വലിച്ചു മുറുക്കിയ തംബുരു
താന്തയായ് മന്ത്രിച്ചതെന്താവോ... ?
ആരോ പാടാൻ മറന്ന പ്രണയത്തിൻ
വിരഹഗീതങ്ങൾ തൻ വിഷാദമന്ത്രം.

                          നിശാഗന്ധികൾ പൂക്കും രാവിൽ ....

ലഹരി

ലഹരി 

അസുലഭ ലഹരി അനുപമലഹരി 
ആദ്യാനുരാഗത്തിന്‍ ആനന്ദ ലഹരി 
അറിഞ്ഞു ഞാന്‍ ആത്മാവില്‍ അമൃത് നിറയുമാ 
അനിര്‍വചനിയമാം  അനശ്വര നിര്‍വൃതി ...

                              അസുലഭ ലഹരി.....

ഹൃദയം ഹൃദയത്തിന്‍ ആഴങ്ങള്‍തേടി 
അധരം അധരത്തില്‍ പൂവുകള്‍ ചൂടി 
 അറിയാത്തൊരനുഭൂതി സിരകളിലൊഴുകി 
 സ്വയം മറന്നാനന്ദ ഗീതികള്‍ പാടി

                              അസുലഭ ലഹരി .....

 കൊടുംകാറ്റു പോലും ഇളം കാറ്റായ്മാറി
ചുടു വെയില്‍ നാളങ്ങള്‍ പൂനിലാവായി... 
 ആകാശ ഗോളങ്ങള്‍ അരികത്തങ്ങണഞ്ഞു
 മരുഭൂവിലും പുതു മലര്‍മാരി ചൊരിഞ്ഞു.....

                               അസുലഭ ലഹരി.....

പ്രിയനേ, എനിക്കായ് നീ

പ്രിയനേ, എനിക്കായ് നീ ഒരു പുഞ്ചിരി മാത്രം
പവിഴാധരങ്ങളില്‍ കാത്തു സൂക്ഷിച്ചു വെങ്കില്‍...,
ഇന്നോളമാരും ചൊല്ലീടാത്ത നല്‍ വചനങ്ങള്‍
ആരെയും കേള്‍പ്പിക്കാതെയെന്‍ കാതില്‍ മന്ത്രിച്ചെങ്കില്‍....!
                     (പ്രിയനേ ,എനിക്കായ് നീ ......)
                                              
കരളിനുള്ളില്‍ കടലിരമ്പം പെരുപ്പിക്കും
നിന്‍ നയനത്തിന്‍ ലക്‌ഷ്യം എന്നിലായിരുന്നെങ്കില്‍...,
ധമനികളെ ത്രസിപ്പിക്കുമാ വിരല്‍ത്തുമ്പിന്‍
നനുത്ത സ്പര്‍ശം കോരിത്തരിപ്പിച്ചിരുന്നെങ്കില്‍......!
                    (പ്രിയനേ, എനിക്കായ് നീ....)
 പരിരംഭണത്തിന്റെ പരമോച്ചയില്‍ സ്വയം
മറന്നാ വിരിമാറില്‍ മയങ്ങാന്‍ കഴിഞ്ഞെങ്കില്‍....,
എങ്കിലോ...? ഇല്ല, വെറും കനവുമാത്രം ....വൃഥാ-
ഒന്നുമേ കൊതിക്കാതെയിരിക്കാന്‍ കഴിഞ്ഞെങ്കില്‍....!!
                    (പ്രിയനേ, എനിക്കായ് നീ....)

മരക്കൊമ്പിലേതോ

മരക്കൊമ്പിലേതോ  കിളിക്കൂടിനുള്ളില്‍ 
പനംതത്ത പാടി തുടിക്കുന്ന രാഗം 
അകക്കണ്ണിലെന്നോ കണിവച്ചു സ്നേഹം 
മിടിക്കുന്ന നെഞ്ചില്‍ ഉറവിട്ടു  ശോകം 

                                          മരക്കൊമ്പിലേതോ ....

നീള്‍ മിഴിത്തുമ്പില്‍  കൊരുത്തൊരു മോഹം 
നീലനിലാവില്‍ രചിച്ചൊരു കാവ്യം 
മറക്കുവാനാമോ  നിനക്കെന്റെ മൌനം-
നിറച്ചൊരു  ശംഖിന്‍  മുറിപ്പാട് കാണ്‍കെ 

                                             മരക്കൊമ്പിലേതോ ....

ഒരു കുഞ്ഞു പൂവിന്നിതളില്‍ നീയെന്നോ 
വിരല്‍ത്തുമ്പു കൊണ്ടേ കുറിച്ചിട്ട ഗീതം 
ഇനിയെന്നുമെന്നും ഒരുമിച്ചു വാഴാം 
തനിച്ചല്ലെന്നെന്നെ  കൊതിപ്പിച്ചു മൂകം 

                                              മരക്കൊമ്പിലേതോ ...

നീല രാവേ ...നീ മറന്നോ

നീല രാവേ ...നീല രാവേ...
നീ മറന്നോ ഈ നിശാഗന്ധിയെ ?
നീരദ  പാളികള്‍ നീളെ വിരിച്ചൊരു
നീലാംബരത്തിന്റെ കാമിനിയെ....?

നീല രാവേ ...

മോഹന രാഗം മറഞ്ഞു പോയി
മോഹങ്ങളെല്ലാം കൊഴിഞ്ഞു പോയി...
മൂകമായ് തേങ്ങുമെന്‍  ആത്മാവിന്‍ നോവുമായ്
രാപ്പാടിയെങ്ങോ പറന്നു പോയി...

നീല രാവേ ...

മണിവീണ മീട്ടാന്‍ മറന്നു പോയി
ശ്രുതി ചേര്‍ന്ന തന്ത്രി തകര്‍ന്നുപോയി
മലര്‍ശരന്‍ കാണാതെ  മദഗന്ധമേല്‍ക്കാതെന്‍ 
മധുരമാം സ്വപ്നം കരിഞ്ഞു പോയി....

 നീല രാവേ ......

ഉണ്ണി മിശിഹ പിറന്ന നേരം

കുളിര്‍ മഞ്ഞു പെയ്യുമാ ശിശിര രാവില്‍
വിണ്ണിലുദിച്ചൊരു കനകതാരം,
കാലിത്തൊഴുത്തിലെ പുല്‍ മെത്തയില്‍
ഉണ്ണി മിശിഹ പിറന്ന നേരം.

( കുളിര്‍ മഞ്ഞു പെയ്യുമാ ശിശിര രാവില്‍...)

എത്രയോ നാളുകള്‍ കാത്തിരുന്നീ -
രക്ഷകനെത്തിടും പുണ്യ ദിനം,
കന്യതന്‍ പ്രാര്‍ഥന സഫലമായി
വിണ്ണിന്‍ നായകനാഗതനായ് .

 ( കുളിര്‍ മഞ്ഞു പെയ്യുമാ ശിശിര രാവില്‍...)

മാലാഖമാരവര്‍ പാടിടുന്നു
അത്യുന്നതങ്ങളില്‍ സ്തോത്രഗീതം,
സന്മനസ്സുള്ളോര്‍ക്കു  പാരിലെങ്ങും
സന്തോഷമേകിടും ശാന്തിമന്ത്രം.

( കുളിര്‍ മഞ്ഞു പെയ്യുമാ ശിശിര രാവില്‍...)